ناشناس ( تحصیلات : دکترا ، 27 ساله )

سلام،من یه پسر دایی دوازده سیزده ساله دارم از همون سالای اول تولدش یه جوری دوستی و علاقه بهش داشتم مثل برادر چون هم مراقبش بودم و هم پرستار و همبازی طوری که همه تو فامیل میدونن ما دوتا دوست هم هستیم،اما مشکل اینجاس که الان اون نوجونه و تو سن رشد نمیدونم این رابطه دوستی ما عواقبی خدای ناکرده میتونه واسش داشته باشه چون به هر حال تو سن حساسی هست و از طرفی منم موندم رابطه ام رو باهاش قطع کنم یا نه.ممنونم بهم جواب بدین چون سرنوشت و طرز تفکرش واسم خیلی مهمه نمیخام یودن یا نبودنم باعث آسیب بهش بشه


مشاور (خانم مریم مردانی)

با سلام و عرض ادب دوست عزیز درست است که این رابطه با قصد و غرض های سوء نبوده و نیست اما با توجه به اینکه شما دو نفر محرم نیستید و این عدم محرمیت با ورود ایشان به سن بلوغ و تکلیف می تواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد بهتر است پیشگیری کنید. لازم نیست رابطه را به یکباره قطع کنید تا حساسیتی ایجاد شود اما بهتر است این رابطه به طور تدریجی و با بهانه های مختلف کمرنگ شود تا آسیبی را به همراه نداشته و در عین حال حساسیتی در او نسبت به شرایط ایجاد نشود.